"او بيرحمترين نويسندهاي است كه تـا بـه حـال آثـارش را خوانـدهام، همچنين لطيفترين، روراست ترين و باهوشترين." –جفـري يوجنيـدز(برنده پوليتز)
"او نويسندهاي است كه... به داستان كارايي تـازهاي دادي." –لـوري مور ( برنده جايزه رِآي داستان كوتاه)
"آليس مـونرو طـوري شخصـيتهـايش را در زمـان بـه حركـت در ميآورد كه هيچ نويسندهي ديگري قادر به آن نيسـت." –جوليـان بـارنز (برنده من بوكر)
"احتمالاً در دنياي داستان كوتاه در حال حاضر كسي بـه مهـارت او وجود ندارد." -جيم شپارد (برنده جايزه داستان كوتاه)
. آکادمی نوبل نویسنده کانادایی را "استاد داستان کوتاه معاصر" لقب داد و از او بخاطر "داستانهای که با ظرافت نوشته شده و ویژگی آنها روشنی و واقعیت روانشناختی است" تقدیر کرد. پیتر انگلوند دبیر دائمی آکادمی نوبل سوئد داستانهای آلیس مونرو را اين چنين توصيف كرد: " داستان¬هايي درباره¬ي آدمهای کوچک و احساسات بزرگ".
خرید کتاب می خواستم چیزی بهت بگم
جستجوی کتاب می خواستم چیزی بهت بگم در گودریدز
معرفی کتاب می خواستم چیزی بهت بگم از نگاه کاربران
آیا آلیس مونرو حتی یک داستان بد را می نویسد؟
مشاهده لینک اصلی
ترکیبی عجیب از غم و اندوه و لذت از خواندن مونرو است. بارها و بارها داستانهایم تمام شده و همه فکر می کنمShe * می * شود، @ که واقعا روش کافی برای پوشش دادن هنرمندی او به عنوان یک قصه گوزنده نیست. من از این بررسی سرگرم کننده توسط جاناتان فرانزن لذت بردم و با همه چیزهایی که او می توانست بگویم موافقم: http://query.nytimes.com/gst/fullpage...چیزی که من به آن اشاره کردم، مجموعه دوم مونروس است و در سال 1974 منتشر شده است. در مقایسه با داستانهای بعدی او، اینها کوتاهتر هستند، و آنها به نوعی احساس راحتی بیشتری میکنند، کمی آرامتر و عرفانیتر میشوند. فضای مبهمتری درون آنها وجود دارد، یا شاید ابهام در شکل دیگری از داستانهایی که او اکنون می نویسد، که با احساسات نفس گیر اجتناب ناپذیری شکل می گیرد. این شخصیت ها بیشتر مستقیم هستند و epiphanies رسیده است، داستان های بیشتر در مورد یادداشت های رسمیending بسته شده است. من می توانم رشد Munro را به عنوان نویسنده ای بین این داستان ها و مجموعه های اخیر خود را مشاهده کنید، که من ممکن است به عنوان هنر بالا به طور کلی رتبه بندی اما من فکر می کنم هر کس در مورد داستان کوتاه باید بیشتر کار خود را به عنوان او می تواند بخواند. از ابتدای کار خود، به ایستگاه او در حال حاضر او، او همیشه ادراک شدید از زندگی انسان است که بسیار نادر است، و به من، بسیار ارزشمند است. به ویژه اگر شما یک دختر، خواهر، عاشق، مادر، همسر بوده اید، باید این داستان ها را بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
در رقص سایه های مبارک، آلیس مونرو چندین بار خود را به بازدید از یک سرزمین غم انگیز داستان افسانه ای مبنی بر اینکه کار بالغش از آن زمان در آن زندگی می کرده است، پیدا کرد. اما در مورد او همان داستان هایی بود که به صورت ارگانیک و انتهای نابود شده حرکت می کرد همانطور که اغلب در مکان هایی بود که به وضوح محدود و مبتنی بر سبک های خود را در زمانی که آنها نوشته شده بود. چیزی که به معنای گفتن است به نظر می رسد مانند یک مکالمه بین این دو رویکرد متفاوت یا بین دو ملت مختلف است. ابتدا سایدینگ با آلی و سپس گسترش اتاق منطقی محدود، Munro غرق در نیمکره رودخانه Wawanash. با گذشت زمان، او در واتاوا قرار دارد و تصمیم گرفته است که با شکل پایه و باریک شکسته شود. اگرچه محدودیت ممکن است بازدید کند، ممکن است مجددا بازنویسی شود و مانو را کاهش دهد و مانورو را انتخاب کند و فضاهای محلی آن را جهانی سازی کند.
مشاهده لینک اصلی
مجموعه دوم داستانهای مونروس (که ابتدا در سال 1974 منتشر شد) یک کتاب خوب است و داستانها تمام عناصر امضاء ضروری مونروس را دارند - مضمون حداقل، تصویرهای زنده و شگفت انگیز (و در عین حال کاملا مناسب) کانادا روستایی، و توسعه شخصیت عمیق با هزینه ای جالب از کلمات. در نهایت، با این حال، رنگ آنها در مقایسه با او بعد، بیشتر به پایان رسید، کار می کند مانند کسانی که در @ Friend of My Youth @ یا @ Runaway @ یافت می شود.
مشاهده لینک اصلی
این مجموعه اولیه 13 داستان توسط آلیس مونرو او را در بالای فرم او نشان می دهد. داستان ها به نظر بی حرکت، تقریبا بدون حرکت، و سپس ما را با دست دستگیر و ما را به یک سالن روشنایی. استاد این فرم او سزاوار نوبل بود که در سال گذشته به او اهدا شد. عجیب و غریب، در این کتاب، من فکر نمی کنم داستان عنوان قوی ترین بود. مورد علاقه من عبارتند از â € œMaterialâ €، â € œ چگونه با شوهرم ملاقات کردم و â € œMarrakeshâ €. گفتم، مونرو قادر به نوشتن یک داستان بد نبود.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب می خواستم چیزی بهت بگم
"او نويسندهاي است كه... به داستان كارايي تـازهاي دادي." –لـوري مور ( برنده جايزه رِآي داستان كوتاه)
"آليس مـونرو طـوري شخصـيتهـايش را در زمـان بـه حركـت در ميآورد كه هيچ نويسندهي ديگري قادر به آن نيسـت." –جوليـان بـارنز (برنده من بوكر)
"احتمالاً در دنياي داستان كوتاه در حال حاضر كسي بـه مهـارت او وجود ندارد." -جيم شپارد (برنده جايزه داستان كوتاه)
. آکادمی نوبل نویسنده کانادایی را "استاد داستان کوتاه معاصر" لقب داد و از او بخاطر "داستانهای که با ظرافت نوشته شده و ویژگی آنها روشنی و واقعیت روانشناختی است" تقدیر کرد. پیتر انگلوند دبیر دائمی آکادمی نوبل سوئد داستانهای آلیس مونرو را اين چنين توصيف كرد: " داستان¬هايي درباره¬ي آدمهای کوچک و احساسات بزرگ".
خرید کتاب می خواستم چیزی بهت بگم
جستجوی کتاب می خواستم چیزی بهت بگم در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
ترکیبی عجیب از غم و اندوه و لذت از خواندن مونرو است. بارها و بارها داستانهایم تمام شده و همه فکر می کنمShe * می * شود، @ که واقعا روش کافی برای پوشش دادن هنرمندی او به عنوان یک قصه گوزنده نیست. من از این بررسی سرگرم کننده توسط جاناتان فرانزن لذت بردم و با همه چیزهایی که او می توانست بگویم موافقم: http://query.nytimes.com/gst/fullpage...چیزی که من به آن اشاره کردم، مجموعه دوم مونروس است و در سال 1974 منتشر شده است. در مقایسه با داستانهای بعدی او، اینها کوتاهتر هستند، و آنها به نوعی احساس راحتی بیشتری میکنند، کمی آرامتر و عرفانیتر میشوند. فضای مبهمتری درون آنها وجود دارد، یا شاید ابهام در شکل دیگری از داستانهایی که او اکنون می نویسد، که با احساسات نفس گیر اجتناب ناپذیری شکل می گیرد. این شخصیت ها بیشتر مستقیم هستند و epiphanies رسیده است، داستان های بیشتر در مورد یادداشت های رسمیending بسته شده است. من می توانم رشد Munro را به عنوان نویسنده ای بین این داستان ها و مجموعه های اخیر خود را مشاهده کنید، که من ممکن است به عنوان هنر بالا به طور کلی رتبه بندی اما من فکر می کنم هر کس در مورد داستان کوتاه باید بیشتر کار خود را به عنوان او می تواند بخواند. از ابتدای کار خود، به ایستگاه او در حال حاضر او، او همیشه ادراک شدید از زندگی انسان است که بسیار نادر است، و به من، بسیار ارزشمند است. به ویژه اگر شما یک دختر، خواهر، عاشق، مادر، همسر بوده اید، باید این داستان ها را بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
در رقص سایه های مبارک، آلیس مونرو چندین بار خود را به بازدید از یک سرزمین غم انگیز داستان افسانه ای مبنی بر اینکه کار بالغش از آن زمان در آن زندگی می کرده است، پیدا کرد. اما در مورد او همان داستان هایی بود که به صورت ارگانیک و انتهای نابود شده حرکت می کرد همانطور که اغلب در مکان هایی بود که به وضوح محدود و مبتنی بر سبک های خود را در زمانی که آنها نوشته شده بود. چیزی که به معنای گفتن است به نظر می رسد مانند یک مکالمه بین این دو رویکرد متفاوت یا بین دو ملت مختلف است. ابتدا سایدینگ با آلی و سپس گسترش اتاق منطقی محدود، Munro غرق در نیمکره رودخانه Wawanash. با گذشت زمان، او در واتاوا قرار دارد و تصمیم گرفته است که با شکل پایه و باریک شکسته شود. اگرچه محدودیت ممکن است بازدید کند، ممکن است مجددا بازنویسی شود و مانو را کاهش دهد و مانورو را انتخاب کند و فضاهای محلی آن را جهانی سازی کند.
مشاهده لینک اصلی
مجموعه دوم داستانهای مونروس (که ابتدا در سال 1974 منتشر شد) یک کتاب خوب است و داستانها تمام عناصر امضاء ضروری مونروس را دارند - مضمون حداقل، تصویرهای زنده و شگفت انگیز (و در عین حال کاملا مناسب) کانادا روستایی، و توسعه شخصیت عمیق با هزینه ای جالب از کلمات. در نهایت، با این حال، رنگ آنها در مقایسه با او بعد، بیشتر به پایان رسید، کار می کند مانند کسانی که در @ Friend of My Youth @ یا @ Runaway @ یافت می شود.
مشاهده لینک اصلی
این مجموعه اولیه 13 داستان توسط آلیس مونرو او را در بالای فرم او نشان می دهد. داستان ها به نظر بی حرکت، تقریبا بدون حرکت، و سپس ما را با دست دستگیر و ما را به یک سالن روشنایی. استاد این فرم او سزاوار نوبل بود که در سال گذشته به او اهدا شد. عجیب و غریب، در این کتاب، من فکر نمی کنم داستان عنوان قوی ترین بود. مورد علاقه من عبارتند از â € œMaterialâ €، â € œ چگونه با شوهرم ملاقات کردم و â € œMarrakeshâ €. گفتم، مونرو قادر به نوشتن یک داستان بد نبود.
مشاهده لینک اصلی